Το Σαράκι υπάρχει στην φύση και βρίσκεται παντού αφού είναι μέρος της τροφικής αλυσίδας, καταναλώνοντας το σάπιο ξύλο ή το ξύλο που μπορεί να προέρχεται από άρρωστα δένδρα, σπασμένους κλάδους, έπιπλα, πατώματα, σκεπές, έργα τέχνης, τέμπλα εκκλησιών, βάρκες κ.α. Τα προσβεβλημένα ξύλα από Σαράκι έχουν τις χαρακτηριστικές στρογγυλές τρύπες στην εξωτερική τους επιφάνεια. Οι τρύπες αυτές είναι η αρχή των στοών που κάνουν οι προνύμφες των εντόμων αυτών τρεφόμενες στο εσωτερικό του ξύλου.
Χαρακτηριστικό είναι ότι από τις τρύπες βλέπουμε να πέφτει κάτι που μοιάζει με πριονίδι, στην ουσία όμως πρόκειται για περιττώματα του εντόμου που έχουν υπόλευκο χρώμα και βλεννώδη υφή.
Χαρακτηριστικό επίσης της έντονης προσβολής από Σαράκι που υποδηλώνει και την αναπαραγωγή του εντόμου είναι ο χαρακτηριστικός θόρυβος «τσικ τσικ». Τον θόρυβο αυτό κάνουν τα ακμαία έντομα με τα έλυτρά τους ώστε να συνευρεθούν το αρσενικό με το θηλυκό με σκοπό να ζευγαρώσουν. Όταν ακούτε αυτόν το θόρυβο στο εσωτερικό ενός χώρου σημαίνει πως αυτά τα έντομα έχουν κάνει τουλάχιστον ένα κύκλο αναπαραγωγής, έχουν ενηλικιωθεί και ετοιμάζονται να γεννήσουν τα αυγά τους.
Στην Ελλάδα τα είδη που συναντώνται συχνότερα είναι τα Anobium punctatum, Hylotrυpes bajulus, Bostrychus capucinus και Lyctus brunneus. Ο βιολογικός κύκλος του σαρακιού είναι ίδιος σε όλα τα είδη κολεόπτερων. Το ενήλικο θηλυκό γεννάει τα αυγά του πάνω στην επιφάνεια του ξύλου συνήθως σε σχισμές, σκοτεινά σημεία κλπ. Τα αυγά εκκολάπτονται και από μέσα βγαίνουν οι προνύμφες των εντόμων. Ζει 2-4 χρόνια, σε 20-22°C και 80-90% τα τέλεια έντομα ζουν 20-25 ημέρες. Εδώ να τονίσουμε πως μόνο το ενδιάμεσο στάδιο της προνύμφης που μοιάζει με σκουλήκι είναι αυτό που ζημιώνει το ξύλο και ανοίγει τις στοές. Τα ακμαία σκαθάρια ζουν πολύ λίγο και δεν τρώνε το ξύλο αλλά κάνουν έμμεση ζημιά γιατί γεννούν τα αυγά τους σε νέα μέρη που δεν είχαν προσβληθεί, επεκτείνοντας με αυτόν τον τρόπο την προσβολή.
Αν έχουμε εντοπίσει προσβολή από σαράκι καλό είναι να απευθυνθούμε σε εξειδικευμένες εταιρείες, καθώς πρέπει να ληφθούν πολλές παράμετροι του προβλήματος. Πληροφορίες όπως η ηλικία της κατασκευής, ο τύπος του ξύλου, προβλήματα υγρασίας, διαρροές κλπ είναι πολύ χρήσιμες.
Μια μέθοδος της απεντόμωσης είναι ο ελεγχόμενος υπολειμματικός ψεκασμός καθώς επίσης και ο έλεγχος παρασίτων που πραγματοποιείται για την αντιμετώπιση βαδιστικών ή ιπτάμενων εντόμων και συνίσταται στην ομοιόμορφη διαβροχή των επιφανειών με κατάλληλα υψηλής ποιότητας βιοκτόνα σκευάσματα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων.
α ) Μείωση της υγρασίας όχι υψηλότερη του 15% που επιταχύνει την προσβολή. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να ελέγχεται οποιαδήποτε πηγή υγρασίας (π.χ σωληνώσεις, αποχετεύσεις κ.α)
β ) Απομάκρυνση προσβεβλημένων ξύλων : Ειδικά στην περίπτωση που η προσβολή είναι περιορισμένη, η απομάκρυνση των προσβεβλημένων μερών μπορεί να αποτελέσει πολύ δραστικό μέτρο.
Υπάρχουν επίσης, ειδικά σκευάσματα σε μορφή gel χρησιμοποιούνται για αποτελεσματική αντιμετώπιση. Αυτό προϋποθέτει βέβαια την μη προχωρημένη προσβολή.
Σε προχωρημένες προσβολές χρησιμοποιείται η μέθοδος του υποκαπνισμού. Στην περίπτωση αυτή το εντομοκτόνο αέριο εισέρχεται στις στοές που δημιουργεί το σαράκι και το καταπολέμα. Στον χώρο που πραγματοποιείται ο υποκαπνισμός θα πρέπει να μεταφέρονται όλα τα προσβεβλημένα αντικείμενα ώστε το αέριο να δράσει και σε αυτά.
